Zapalmy świeczkę dawnym mieszkańcom

W Święto Zmarłych odwiedzamy groby bliskich, kładziemy na nich kwiaty, zapalamy znicze. Ale nie wszyscy mają taką możliwość, gdyż mogiły ich rodziców oraz dziadków znajdują się bardzo daleko, poza obecnymi granicami Polski. W takich przypadkach pozostaje nadzieja, że może pochyli się nad nimi ktoś nieznany.

Ale nie tylko nas dotknęło powojenne przesuniecie granic. Wszyscy mieszkańcy wsi, która do roku 1945 nosiła nazwę Wormsfelde, a dziś nazywa się Wojcieszyce, zostali przesiedleni do Niemiec. Pozostały po nich groby przodków, ale i one z czasem uległy zniszczeniu. Istniejący od schyłku XIX wieku cmentarz został zlikwidowany, jego teren na współczesnych mapach jest oznaczony jako zieleń parkowa. Ale przecież nikomu z nas nie przychodzi do głowy, żeby urządzać tam zabawy.

Od szeregu lat w dzień Wszystkich Świętych ktoś z mieszkańców Wojcieszyc zapala światełko w miejscu, gdzie zgromadzone zostały ocalałe fragmenty nagrobków. Kilka tygodni temu, po ukazaniu się na naszym portalu internetowym streszczenia artykułu z czasopisma Heimatbladtt, w którym znalazła się schematyczna mapa oraz wykaz rodzin żyjących niegdyś w Wormsfelde, napisał do mnie młody człowiek, urodzony w Wojcieszycach, choć obecnie tu nie mieszkający:

...może z okazji zbliżającego się Święta Wszystkich Świętych da się zorganizować jakieś spotkanie na dawnym cmentarzu, zapalić kilka zniczy dla dawnych mieszkańców? (...) Pokażmy, że jako mieszkańcy pamiętamy o poprzednikach na tej "robaczywej ziemi" Przemek L.

Myślę, że to bardzo dobry pomysł! Proponuję więc:

• We wtorek 1 listopada około godziny 10³⁰ przyjdźmy na dawny cmentarz i zgromadźmy się przy lapidarium, obok muru od strony ulicy Parkowej.
• Weźmy ze sobą jesienne kwiaty i znicze.
• Postójmy chwilę w milczeniu, pomyślmy o tych, co żyli w tej samej, co my przestrzeni, ale w innym czasie. Także o naszych bliskich, spoczywających na odległych cmentarzach... Kto zechce, niech się pomodli za dusze zmarłych, a ci, co nie czują takiej potrzeby, niech zadumają się nad ludzkim losem.

Regina Korona